มี 705 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Haji]

อีเว้นท์ 2

 

" รับทราบ " จุดคบเพลิง ทัศนวิศัยในตอนกลางคืนดีขึ้นเล็กน้อย พร้อมที่จะเดินทางกลับไปยังแค้มกัน ก่อนที่จะเกิดอะไรที่เป็นอย่างเช่นพวกไฮยีน่า ฮาจิรับหน้าที่(ถึงจะช่วยกัน)ถือคบเพลิง และเพื่อนๆในกลุ่มเพิ่มขึ้น ก็ต้องยิ่งระมัดระวังให้มากขึ้น ' คงไม่มีเหรอมั้ง แค่ระแวงมากไปเท่านั้น นั้นมันเงาเชยๆ ' ฮาจิระแวงกับบรรยากาศเล็กน้อย เพราะใช่ว่าเวลาแบบนี้ยิ่งต้องช่วยกันและอยู่เป็นกลุ่ม

[เฟอเดอริก แลงค์เรค]

อีเว้นท์ ๒

 

         ฟุรุตะแทบร้องไห้เมื่อตัวเธอชุ่มน้ำไปถึงครึ่งชุด แต่ก็โอดครวญอะไรไม่ได้มากนักเพราะเธอเริ่มกลัวความมืดที่โรยตัวลงมามากกว่า อากาศริมทะเลหนาวจนเด็กสาวจามออกมา เธอจึงพยักหน้ารับคำฟุรุตะอย่างเสียไม่ได้

        "รีบกลับก็ดี"

        เธอรีบรับคำก่อนอากาศจะทำเธอหวัดกิน 

        "อะไรล่ะนั่น"

         เธอขมวดคิ้วพลางถามออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่เขาเอาอะไรเข้ามาอวด เธอไม่มีกะจิตกะใจมานั่งชมนักจึงมองเขาขนปลาเข้ากระติก น่าเสียดายที่มันกำลังเพลียกันหมดแล้ว แล้วตอบคำถามว่า

        "นี่ไง มีเท่านี้ละ ฉันกะแค่ทำตะเกียงน้ำมัน เลยเอามาแค่ขวดเดียว ขอโทษด้วย"

[Karina Haptism]

อีเว้นท์ที่ 2

 

คุโรโตะพยักหน้าก่อนที่จะบอกว่า

 

"พอไหวๆ ต้องใช้อะไรบ้างนะ ผ้าพันๆไม้แล้วก้เอาจุ่มน้ำมัน จุดไฟได้ ผมมีไฟแชคอยุ่ แต่ไม่มีผ้าอ่ะ"

 

ก่อนที่เขานั้นจะเดินหายเข้าไปในบ้านเพื่อมองหาผ้าโง่ๆสักผืนเพื่อที่จะเอามาทำคบเพลิง เพราะว่ามันดูจะอันตรายเกินไปถ้าเกิดต้องเดินทางดึกๆโดยที่ไม่มีไฟไว้คอยไล่สัตว์ร้าย แล้วเขาก้พบกับเสื้อผ้าสีอะไรสักอย่างที่มันดูสกปรกๆเขาหยิบมันมาดู ก่อนที่จะมัดโง่ๆรวมกันกับไม้ท่อนหนึ่งที่ดูใหญ่พอสมควร แล้วยื่นให้กับหญิงสาวแล้วบอกว่า

 

"เอาน้ำมันใส่เลย ซูจัง เดี๋ยวผมจุดไฟ เออ เดี๋ยวซูจังถือคบเพลิงนะ ผมกับคุณอาจะถือปลา มันหนักอ่ะ"

[Sophiabrittany Affluence]

อีเว้นท์ 2

 

ถ้าจะช้าก็ต้องเป็นเพราะยัยขี้เซานั่นแหละนะ ปลุกตั้งนานสองนานก็ยังไม่ยอมตื่นเสียที! "ยินดีที่ได้รู้จัก" โอ กูมึนตอบกลับอย่างไม่คิดอะไรมากกับท่าทีที่

อีกฝ่ายเหมือนจะไม่ชอบขี้หน้าเขาสักเท่าไหร่ "แนนนี่ มาใกล้ ๆ ฉัน" มือหนาคว้าไปที่มือเรียวของอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ จะไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้นอีกอย่าง

เจ้าหล่อนก็ช้าเหมือนหอยทากเดินตามคนอื่นไม่ทันคงจะแย่

 

"ขอบคุณ" โอ กูมึนรับคบเพลิงมาจากชายหนุ่มคนหนึ่งก่อนจะปล่อยมือจากแนนนี่แล้วจึงออกเดินตามคนอื่น ๆ อย่างไม่รีบ เพราะขายาว ๆ ก้าวไม่กี่ก้าว

ก็ทันแล้วล่ะนะ

[Caitlin Starrick]

อีเว้นท์2

 

ดูเหมือนจำนวนคนในกลุ่มจะเพิ่มขึ้นแบบพุ่งกระฉูดในช่วงท้ายจนน่าตกใจ แต่ก็อย่างที่คนอื่นๆบอก ไม่ใช่เวลาแนะนำตัวหรือเปลี่ยนแผนใดๆแล้วตอนนี้ ไว้ทำระหว่างทาง โดยเธอเลือกที่จะขยับตัวไปยืนอยู่เกือบกลางๆแถวหวังพึ่งแสงจากคบไฟของคนอื่นๆในการมองทางระหว่างการผจญภัยครั้งนี้และเดินหอบถุงเสบียงสองถุงด้วยมือข้างเดียวเดินตามคนอื่นๆไปในทันที

 

เธอหวัง....หวังว่านะ ว่าการเดินทางสำรวจคราวนี้จะไม่มีเรื่องเลวร้ายอะไรมาเซอร์ไพรซ์กลุ่มนี้อีก แค่เมื่อวานก็ใจจะวายครั้งละหลายรอบแล้ว....

แก้ไขโดย Caitlin Starrick 11 February 2019 - 07:38 PM

[Karina Haptism]

อีเว้นท์ที่ 2 

 

 คุโรโตะมองดูหญิงสาวที่ตัวเขาเรียกว่าซูจังหรืออีกชื่อหนึ่งก็คือฟุรุยะ ซูเฮ เทน้ำมันลงบนม้วนผ้าที่อยู่บนไม้อีกที ก่อนที่จะจุดไฟเเช็คจ่อลงไปในผ้าผืนนั้น แต่สภาพที่เก่ากึกของไฟแช็คนั้นทำให้เขาใช้ความพยายามอยู่พักใหญ่กว่าที่ไฟจะติดบนม้วนผ้า และไฟที่ติดแบบนี้มันทำให้เขากลัวว่ามันจะดับไปอย่างรวดเร็วจึงคอยบังลมอยุ่พักหนึ่งไม่ให้ลมมันมาพัดจนเจ้าไฟที่เขาพยายามจุดดับลงเสียก่อน จากนั้นเมื่อเห็นว่าได้คบเพลิงแล้ว จึงถามอีกสองคนอย่างถามความเห็นว่า

 

"รีบไปกันเถอะน้า ผมง่วงแล้ว"

 

ทั้งๆที่ความจริงที่พูดอย่างนี้เป็นเพราะว่าไม่ยากให้ดึกกว่านี่ต่างหาก

[เฟอเดอริก แลงค์เรค]

          อีเว้นท์ ๒

        ฟุรุยะมองโอฮาตะที่กำลังทำคบเพลิงด้วยความขะมักเขม้น เธอจึงกำชับไปว่า "เหลือติดตะเกียงด้วยนะ" แล้วจ้ำอ้าวเข้าไปแซะเอาฝาไม้กระดานออกมาจากตัวบ้านหลังหนึ่ง พร้อมกับรั้วบ้านที่มีปลายค่อนข้างแหลม เธอเอามันมาสามอัน เผื่อเด็กหนุ่มและคุณอา ก่อนจะรีบเข้ามาสมทบกับคนทั้งสอง

       "เสร็จหรือยังคบไฟน่ะ ฉันกลัวว่าถ้านานกว่านี้น้ำจะท่วมเอา น้ำทะเลเริ่มขึ้นสูงแล้ว และฉันกลัวมาก ๆ โอฮาตะ รีบ ๆ เข้าสิ แล้วปลานี่ฉันไม่ลากกลับแน่นอนเลย"

       ฟุรุยะเร่งเด็กหนุ่มตามความร้อนรนในหัวใจเธอ แต่พอเห็นเขาซึ่งชูคบไฟมาทางเธอแล้วก็หัวเสียอีกรอบ 

       "จริงด้วยตะเกียงอยู่กับฉันนี่" 

      เธอราดน้ำมันสามในสี่ลงบนผ้าจนชุ่มแล้วพยักหน้าบอกว่าตกลง ก่อนจะรับคบเพลิงมา "อือ รีบไปกัน"

แก้ไขโดย เฟอเดอริก แลงค์เรค 11 February 2019 - 07:41 PM

[Zarnia Victolius]

Event : 2

 

"พร้อมกันแล้วใช่มั้ยทีนี้? ถ้างั้นเราจะไปกันเลย ดูกันดีๆ ด้วยล่ะ เผื่อเพื่อนใครหายระหว่างทาง" เขาพูดเพราะกลางค่ำกลางคืนมันอันตรายกว่าการไปสำรวจตอนเช้ามาก ตอนแรกนิวท์จะพูดเสริมว่าอยากจะให้คนที่เดินตามด้านหลังเป็นผู้ชาย แต่คิดไปคิดมา ผู้หญิงหลายคนในกลุ่มของเขาแข็งแรงและดูจะเก่งกว่าผู้ชายอย่างเขาด้วยซ้ำไป อย่างเช่นพวกเรื่องใช้แรง ดังนั้นนิวท์จึงไม่ค่อยห่วงอะไรเท่าไหร่ ยิ่งถ้าเป็นราตรี ต่อให้ไฮยีน่าแอบลอบทำร้ายจากด้านหลัง เจ้าหล่อนก็คงจะหมุนตัวไปตบหน้าสัตว์ล่าเนื้อตัวนั้นได้ทันเวลาพอดี

 

เขาไม่มีเวลามากพอจะมารอใครที่ยังไม่พร้อมอีก หลังจากทำการแจกจ่ายคบเพลิงกันเพิ่มเรียบร้อยแล้ว นิวท์ก็ถือแผนที่ ก่อนจะเริ่มออกเดินทาง และปลายทางของพวกเขาก็คือปราสาทร้างที่อยู่ทางด้านขวาของแผนที่ นิวท์จดจำเส้นทางที่ต้องเดินไปแล้วกะระยะทาง ต้องเดินขึ้นเหนือเฉียงไปทางตะวันออกหน่อยๆ เพื่อที่จะข้ามสะพาน

แก้ไขโดย Zarnia Victolius 11 February 2019 - 07:47 PM

[Karina Haptism]

อีเว้นท์ที่ 2 

 

 "อือ เสร็จแล้วๆ ไปกัน"

 

คุโรโตะเอ่ยบอกกับหญิงสาวที่สูงกว่าตัวเอง ซึ่งดูเหมือนว่าจะเริ่มกังวลแล้วเหมือนกัน ก่อนที่เขานั้นจะยกถุงใส่ปลาขึ้นอย่างลำบากเนื่องจากความหนัก ก่อนที่จะยิ้มออกมาเมื่อคุณอาที่เอาแต่นั่งนิ่งมาตั้งแต่เมื่อกี้นั้นช่วยยกมันขึ้นมาอีกด้านนึง แล้วเอาไปถือเองทั้งหมด

 

"ขอบคุณฮะ"

 

เขาเอ่ยบอกกับอีกฝ่ายไปเบาๆ ก่อนที่จะบอกกับฟุรุยะไปว่า

 

"นี่ๆ ซูจัง รีบๆไปกันเถอะ ก่อนจะมืดกว่านี้ เข้ามาใกล้ๆด้วยน้า"

 

จากนั้นพวกเขาทั้งสามคนก้ได้เดินออกไปจากหมู่บ้านร้างอย่างรวดเร็ว ถึงอย่างนั้นก้ยังช้ากว่าตอนขามาอยู่พอสมควรจนกระทั่งถึงริมฝั่งลำธาร

[เฟอเดอริก แลงค์เรค]

อีเว้นท์ ๒

 

        เธอจงใจเหลือตะเกียงเป็นทางรอดท้ายสุดจึงไม่ได้จุดคบเพลิงลงไปแต่ก็อดห่วงคนข้างหลังไม่ได้ ระหว่างเดินเลียบลำน้ำหนาวเย็นพร้อมกับหนุ่มทั้งสอง พอมองลอดเงาป่าโปร่งไป ก็เห็นเงาตะคุ่ม ๆ  ของปราสาทร้าง ฟุรุยะใจสั่นจนก้าวขายาว ๆ โดยอัตโนมัติ ยังไงคนถือของหนัก ๆ ก็ไม่ใช่เธอ แถมถ้าตามไม่ทันจนโดนอะไรฉกไปก็เป็นความผิดของเขา ฟุรุยะจึงรีบสาวเท้าเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนเริ่มหายใจหอบ

       พอเริ่มเหนื่อยเธอก็ถามว่า "ยังตามทันอยู่ใช่ไหม ฉันเห็นสะพานอยู่ไกล ๆ นั่นแล้วละ" เพราะเป็นทางตรงเป้าหมายเลยเห็นง่าย ฟุรุยะแทบไม่รอฟังคำบอกทางจากโอฮาตะ เธอรีบเดินไปให้ถึงสะพานซึ่งเป็นจุดปลอดภัย แล้วถามอีกรอบ

      "ยังอยู่ใช่ไหม อย่าเงียบนะ"

[Srin Forrester]

อีเว้นท์ 2

 

" นี่ อย่าทิ้งฉันสิ "

หญิงสาวร่างบางนามว่า เเนนนี่ ก็ต้องรีบเร่งฝีเท้าโดยทันที เมื่อร่างสูงอย่าง โอ กูมึน ที่ไม่คิดจะรอฉันกันบ้างเลย

ผู้ชายอะไรนี่ ได้ใหม่ลืมเก่า อุ้ย!!! ฉันคิดอะไรเกินไปรึป่าว ไม่หรอกมั้ง ก่อนที่เธอนั้นจะวิ่งตามไปเรื่อยๆ จนทันกับโอ กูมึน เเละผู้ชายอีกคนได้สำเร็จ

หิวก็หิว เมื่อยก็เมื่อย เเต่ก็ต้องมาทนเพราะติดเกาะบ้านี้อีก -.-

 

" ว่าเเต่เราจะไปไหนกันต่ออ่ะ "

เธอกระซิบตรงไปหาชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า โอ กูมึน เพราะเธอก็ทำได้เเค่เดินตามอย่างเดียว ทั้งๆที่เธอนั้นก็น่าจะถามเขาไปนานเเล้ว

หรือว่าเขาจะ ...... ไม่หรอกมั้ง เขาไม่ทำอะไรเเบบนั้นหรอก...

แก้ไขโดย Srin Forrester 11 February 2019 - 07:57 PM

[Vivace Cadence]

EVENT2

 

 

เมลกีร่ารับรู้ถึงความรีบเร่งของกลุ่มๆนี้ที่เหมือนกำลังจะออกไปสำรวจอะไรกัน เมลกีร่าพยักหน้าเชิงรับรู้ว่าเขาชื่อนิวท์  เเล้วจึงยื่นมือขวารับคบเพลิงจากผู้ชายผมสีดำที่บอกว่าค่อยไปแนะนำตัวระหว่างทาง "ขอบคุณค่ะ " เมลกีร่าพร้อมสำหรับการเดินทางแล้ว เธอพยายามจดจำหน้าตาคนในกลุ่มเอาไว้ จากนั้นจึงเดินเร็วตามคนอื่นๆไป เธอเชื่อใจเค้า เค้ามีแผนที่ของเกาะแล้วก็ดูเหมือนจะดูแผนที่เป็นอยู่ แม้เมลกีร่าจะสายตาดีแค่ไหนแต่ว่าการเดินทางในที่มืดกว้างๆลึกๆโดยมีเพียงแค่คบไฟเธอก็ไม่สามารถมองเห็นชัดเกินร้อยเมตรได้ 

แก้ไขโดย Vivace Cadence 11 February 2019 - 07:58 PM

[Haji]

ฮาจิรับคบเพลิง เดินไปตามทางที่ต้องไป ปราสาทร้าง เป้าหมายหลังในครั้งนี้ ไม่ว่ายังไง ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม เดินถือคบเพลิง มองรอบๆคอยระวังและสอดสองเส้นทางข้างหน้า อย่างไม่ประมาณ แม้ท้องฟ้าที่ค่อยๆมืดลง " เอาล่ะ ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ เพื่อจะได้ไม่เป็นภาระของทุกคน ' คิด ฮาจิเดินไปเลื่อยๆตามทางที่นิวท์เป็นคนบอก ' คิดและคิดให้มากๆ ก่อนพูดเข้าใจไหมตัวเรา ' 

[Karina Haptism]

อีเว้นท์ที่ 2 

 

 "อือ ทันๆ"

 

คุโรโตะเอ่ยตอบกลับหญิงสาวไป พร้อมกับปาดเหงื่่อที่ไหลออกมาทั้งๆที่ตอนนี้อากาศเย็นมากแล้ว และก้อดไม่ได้ที่จะหันไปมองชายอีกคนหนึ่งที่ตอนนี้กำลังถือของหนักอย่างปลาสิบกว่าตัว แต่เมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่ายที่ยังคงแข็งแรงดีจึงกัดฟันเดินต่อ พวกเขาทั้งสามคนค่อยๆเดินข้ามสะพานอย่างระมัดระวังเนื่องจากมันค่อนข้างอันตรายอยู่หน่อยๆเพราะถ้าร่วงลำธารตอนนี้คงไม่โอเคแน่ๆ และในที่สุดพวกเขาก้ข้ามมาได้ในที่สุด จากนั้นพวกเขาจึงค่อยๆเดินเลียบลำธารอีกครั้งเพื่อกลับไปยังที่พักแรมที่อย่างน้อยมันก้ดูปลอดภัยในสายตาเขา

[Laurence Kang]

อีเว้นท์ 2

 

เลียมตามกลุ่มคณะเดินทางไปด้วยท่าทางที่ยังจะหลงเหลือความขุ่นเคืองจากเมื่อครู่อยู่ไม่ใช่อะไรนะ เขาแค่... เออ นั่นแหละ เลียมเดินตามกลุ่มไปพร้อมสอดสายตามองรอบๆกาย ทั้งสภาพแวดล้อม และเส้นทาง ระวังไม่ให้ใครสะดุดหน้าทิ่ม ในไม่ช้าก็มาถึงสะพานที่ว่า 

 

"เราควรเช็คไหมว่ามันแข็งแรงพอ...?" เลียมพูดด้วยเสียงที่เบากว่าตะโกนนิดหน่อย ถามนิวท์ที่เดินนำกลุ่ม จะดูระแวงก็ใช่ แต่เขาไม่ชัวร์ เพราะที่นี่มันมีอะไรเซอร์ไพรส์อยู่ตลอดเวลา 

[เฟอเดอริก แลงค์เรค]

อีเว้นท์ ๒

 

           ฟุรุยะได้ยินเสียงเพื่อนร่วมทางบ้างก็เบาใจ ถึงบางทีจะเป็นแค่เสียงหอบหนัก ๆ ก็เถอะ ในคืนแบบนี้เธอไม่ขออะไรมากหรอก เด็กสาวชูคบไฟเลียบลำธารไปจนถึงหมู่บ้านค้างแรมเดิมที่พวกเธออยู่ ไม่รู้เพราะสัญชาตญาณอะไรเธอถึงจำลักษณะบ้านใหม่ที่สุดที่ค้างแรมได้ทันที เธอจึงรีบเดินไปทางนั้นแล้วเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เพื่อให้หนุ่มทั้งสองขนปลาเข้าไปข้างใน

         "เร็ว ๆ เข้า" เธอเร่งก่อน ปักคบเพลิงไว้ให้พวกเขาแล้วต่อไฟใส่ตะเกียงเพื่อดูว่าประตูหน้าต่าง ลงกลอนรึยัง เธอเห็นอีกบ้านซึ่งเคยมีไฟลุกนั้นเงียบสนิท พวกเขาคงไปที่อื่นแหง 

        "คนน้อยแบบนี้ไม่ดีเลย" เธอพึมพำแล้ววิ่งกลับไปหาพวกคนหนุ่ม

[Caitlin Starrick]

อีเว้นท์ 2

 

ดูเหมือนระยะทางจะไม่ได้ไกลมากนักอย่างที่เรย์ได้คิดไว้ เพราะนิวท์และเลียมเดินนำคณะทัวร์(?)มาได้ไม่เท่าไหร่จนจไม่ทันให้เธอรู้สึกเหนื่อยเท่าไหร่ก็ได้มาถึงสะพานเป็นที่เรียบร้อย

แต่เพราะความมืดขนาดนี้ทำให้ไม่สามาถเห็นสภาพสะพานได้อย่างชัดเจนนัก เว้นแต่ใครจะกล้าเสี่ยงพอเดินถือคยไฟเดินข้ามสะพานไปนั่นแหละ แต่เธอไม่มีไฟไง งั้นขอบาย

 

"เราจะเช็กยังไงดีคะ? ฉันว่าจะส่องดูให้ละเอียดเราต้องใช้ไฟ....แต่ถ้าขยับตัวโดยพละการสะพานอาจจะพังลงก็ได้..." เธอไม่แน่ใจว่ากำลังพูดให้คนอื่นหรือตัวเองฟังกันแน่ เพราะมันดูไม่เหมือนแผนที่มั่นคงเอาเสียเลยแถมยังเสี่ยงมากๆ แต่นี่เป็นสิ่งเดียวที่เธอคิดได้เท่านั้น....

แก้ไขโดย Caitlin Starrick 11 February 2019 - 08:09 PM

[Zarnia Victolius]

Event : 2

 

เขาฟังคำที่เลียมบอกแล้วพยักหน้า แสงไฟจากคบเพลิงของคนที่อยู่ด้านหลังเขาส่องมาด้านหน้า นิวท์มองเห็นสะพานไม้ที่ดูเก่าๆ มองภายนอกก็ไม่แน่ใจเรื่องความแข็งแรงของมันนักหรอก เขาหยุดครุ่นคิด ฟังคำที่เรย์พูดก่อนจะเอ่ยออกมา

 

"ไม่มีเวลาจะมาสำรวจอย่างละเอียดหรอก วิธีง่ายที่สุดก็คงจะเป็น.... ทดสอบมันด้วยตัวเอง" เขาพูดโดยไม่ได้หันไปมองคนด้านหลัง นิวท์ม้วนแผนที่เก็บก่อนที่เขาจะเป็นคนแรกที่ก้าวขึ้นสะพานไม้ไป มันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดไปมาเหมือนจะพังแหล่ไม่พังแหล่ แต่นอกจากสะพานนี้ ตามแผนที่ก็ไม่มีวิธีอื่นที่จะข้ามแม่น้ำไปยังอีกฟากได้อย่างรวดเร็วแล้ว "ค่อยๆ มากันทีละคนสองคนก็พอ สะพานจะได้ไม่รับน้ำหนักมากเกินไป"

 

เขาส่งเสียงที่ดังพอสมควรให้ไปถึงคนด้านหลังของแถว นิวท์ยังคงมองไปข้างหน้าและก้าวข้ามผ่านสะพานไป

[Sophiabrittany Affluence]

อีเว้นท์ 2

 

ไม่มีใครอยากตกอยู่ในสาพแบบนี้หรอกน่า!! ที่เขาคิดไว้ไม่ใช่เส้นทางนี้สักหน่อย!! แต่เพราะคำว่ารวมกลุ่มเพื่อให้อยู่รอดจึงต้องทำยังไงเล่า!! ยัยนี่ก็!?

"ชักช้าใครจะไปรอคุณล่ะ" โอ กูมึนชักสีหน้าหงุดหงิดในระหว่างที่เดินมาอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่น้ำเสียงหวานจะถามขึ้นมาอย่างสงสัย ตลอดเลยเธอคน

นี้ก็จะสงสัยมันซะทุกอย่างเลย!! 

 

"ถ้าเดาไม่ผิดทางที่เรากำลังเดินไปคือปราสาททางขวามือของแผนที่ยังไงล่ะ" ชายหนุ่มก้มลงไปกระซิบกับคนร่างเล็กกว่าแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมาเดินต่อ

เมื่อมาถึงสะพานข้ามเสียงปรึกษาสนทนากันจึงดังขึ้นมา เขาเองไม่แน่ใจว่ามีสิทธิ์ออกความคิดเห็นไหมจึงได้แต่เงียบ เนื่องจากท่าทางของพวกเขาที่

ตอนแรกก็ดูจะไม่พอใจอยู่แล้วด้วย หากออกความคิดเห็นไปเกรงจะทำให้หงุดหงิดกันกว่าเดิมก็ย่อมได้

[Karina Haptism]

อีเว้นท์ที่ 2

 

"อือ แต่ว่าถ้าอยู่กันเยอะๆก้ต้องหารกันเยอะน้า คนน้อยๆก้ดีแล้วล่ะ เน้อ"

 

คุโรโตะเอ่ยตอบกับหญิงสาวไปในสิ่งที่ตัวเองคิด ก่อนที่จะเปิดประตูให้คุณอาเดินเข้าไปในบ้านได้สะดวก เนื่องจากตอนนี้สองมือของอีกฝ่ายนั้นถือกระติกน้ำแข็งใส่ปลาที่ไม่มีน้ำแข็งอยู่ คงจะไม่สะดวกเท่าไหร่ถ้าเกิดจะต้องเปิดประตูเอาเอง จากนั้นจึงให้หญิงสาวเจ้าของนามฟุรุยะ ซูเฮย์เดินตามเข้ามาในบ้าน ก่อนที่จะเอ่ยบอกไปว่

 

า "เสียบๆไฟไว้สักแห่งล่ะกันเนอะ ซูจัง ว่าแต่ปลานี้ เอามาทำอะไรได้บ้างอ่ะ ผมทำอาหารไม่เก่งซะด้วยสิ เครื่องปรุงอะไรก้ไม่มี เพราะงั้น ฝากด้วยน้า ซูจัง"