มี 340 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Karina Haptism]

ยินดีต้อนรับนะคะ

 

 

 

อาจจะรกไปสักหน่อยนะคะ แหะๆ

ยังไงก่อนเข้าก้เคาะประตูบอกน้องด้วยนะคะ

 

Spoiler

แก้ไขโดย Karina Haptism 05 May 2018 - 07:02 PM

[Karina Haptism]

คาริน่ากึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ก่อนที่จะทำการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย โดยคราวนี้เธอเปลี่ยนเป็นชุดเดรสสั้นมีระบายสีเขียวน้ำทะเล เธอตรวจเช็คความเรียบร้อยของตัวเองเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า

 

"ไปหาพี่มินดีกว่า ก่อนจะหลับไปซะก่อน"

 

ว่าแล้วเธอก้เดินออกจากห้องไปอย่างร่าเริง โดยไม่ลืมที่จะปิดประตูห้องเอาไว้อย่างเรียบร้อย จากนั้นจึงเดินไปที่ห้องของพี่สาวที่อยู่ติดกัน

[Karina Haptism]

คาริน่าพลิกตัวไปมาอย่างกระวนกระวายใจ เนื่องจากเมื่อวานนั้นตัวเธอได้เดินเข้าเดินออกห้องประชุมหลายครั้ง รวมถึงรันคิวผิด ที่สำคัญคือการแอบหลับอยู่หน้าห้องประชุมจนพี่ๆเรียกแล้วไม่ได้ยิน

 

"พี่ๆต้องโกรธหนูมากเเน่เลย"

 

เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้ เพราะเธอรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้น เธอผิดจริง แถมยังผิดแบบไม่น่าให้อภัยด้วย แต่เมื่อรู้สึกว่าการนอนพลิกไปพลิกมาบนเตียงไม่น่าจะช่วยอะไร เธอจึงเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว และเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วก็เดินไปเดินมาอย่างอยู่ไม่ติด 

[Amity Haptism]

เอ็มเคาะประตูห้องแล้สพามินเนสเดินเข้ามาที่ห้องคาริน่าอย่างรวดเร็วเธอวางตะกร้าลง ก่อนจะหยิบอาหารที่เธอทำออกมาอย่างหลากหลาย เธอยังไม่รู้ว่าพี่น้องของเธอชอบานอะไรบ้าง จึงต้องทำไว้หลายแบบให้ลองชิมกัน ที่นี่คราวหน้าเธอจะได้จำกัดถูกว่าแต่ละคนชอบทานอะไรกันบ้าง

 

"เอ้าลองชิมนา เดี๋ยวทานเสร็จแล้วก้อย่าลืมไปแต่งห้องล่ะ วันนี้งานเปิดบ้านเชียวนา"เอ็มเอ่ยอย่างร่าเริง ก่อนจะทำหน้านึกขึ้นได้ว่าเะอยังไม่ได้บอกวาเลนเซียเรื่องแต่งห้องรับแขกเลยนี่น่าเดี่ยวเะอเดินไปบอกน้องสาวก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวกลับมา

 

"เดี๋ยวมานะ ไปหาเซียเซียแปปนะ"

แก้ไขโดย Amity Haptism 05 May 2018 - 06:06 PM

[Minnas Haptism]

มินเนสที่เดินตามอมิตี้มายังห้องแห่งดวงดาวหมายเลขสามของคาริน่า เธอมองผู้เป็นพี่สาวเคาะประตูห้องเจมินี่ แล้วเปิดเข้าไปนั้นจึงทำให้เธอเห็นสไตล์การตกแต่งห้องของน้องสาวเจ้าของนัยน์ตาสีเหลืองที่แต่ต่างจากเธอราวขาวกับดำ นั้นจึงทำให้รอยยิ้มขำปรากฏบนใบหน้าเธอ แล้วหันไปมองหน้าเจ้าของนัยน์ตาสีแสดที่ขอตัวไปห้องของวาเลนเซีย นั้นจึงทำให้เธอพยัหน้ารับ แล้วมองเข้าไปในห้อง ก่อนจะเห็นคาริน่าเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องอย่างคนวิตกกังวลอะไรซักอย่าง นั้นจึงทำให้เธออดถามขึ้นมาไม่ได้

 

"เป็นอะไรเรา"

[Amity Haptism]

อมิตี้เคาะห้องอีกครั้งแล้วก็เปิดปนะตูเข้ามาในห้องของคาริน่าอีกครั้งแล้วเดินเข้ามานั่งรวมกับอีกสองคนก่อนจะมองไปทางคาริน่าที่หน้าตาจ๋อยๆ ก่อน

 

"เป็นอะไรไปอะคินคิน ทำไมทำหน้าเศร้าจัง หรือโดนมินมินแกล้งหรอ บอกได้นะเดี๋ยวจัดการให้"เอ็มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคาริน่าดูท่าทางเศร้าๆ ก่อนที่จะพูดเล่นต่อท้ายหน่อยหวังว่าจะให้คาริน่ายิ้มเพราะเธอไม่คิดหรอกนะว่ามินเนสจะไปแกล้งคาริน่าจริงๆ ถ้ามินเนสแกล้งคาริน่าก็เหมือนว่าเธอไม่แกล้งน้องๆสักวันนั่นละ ซึ่งเป็นเรื่องยากมากๆจริงๆนะ

[Valencia Haptism]

วาเลรเซียเดินไปที่ห้องของคาริน่าซึ่งอยู่ถัดไปจากห้องเธอเเค่ไม่กี่เมตรเท่านั้นก็เพราะว่าเธอได้ยินเสียงจองมินเนสเเละเอ็มเอ็มอยู่ภายในห้องจึงตัดสินใจเดินไปหาอย่างไม่ลังเลเเม้เเต่น้อย มือเรียวสวยลงมือเคาะประตูสามครั้งก่อนจะค่อยหมุนลูกบิดเข้าไปในก่อนจะยิ้มเเห้งให้กับพี่สาวอย่ามินเนสเเบะเอ็มเอ็มรวมถึงน้องสาวคนเล็กคาริน่าด้วย

"เเหะๆ หวัดดีค่ะ เซียไม่ได้มาช้าเกินไปใช่ไหมคะ ?" วาเลนเซียเอ่ยถามด้วยสีหน้าสำนึกผิดสุดๆนอกจากพี่ๆเขาจะจัดตกเเต่งกันเกือบเรียบร้อยหมดเเล้ว ส่วนเธอก็มัวเเต่ไปข้างนอกจนลืมเวลา

[Karina Haptism]

"สวัสดีค่ะ พี่มิน เอ็มเอ็ม พี่เซีย"

 

คาริน่าเอ่ยทักทายผู้เป็นพี่สาวทั้งสามคนไปอย่างซึมๆ ก่อนที่จะพูดขึ่นว่า 

 

"เมื่อวานหนูขอโทษนะคะ ที่เดินเข้าออกห้องประชุมเล่น แถมยังคุยเสียงดังอีก งือ"

 

พร้อมกับแสดงท่าทางเศร้าๆออกมา เพราะเธอคงจะเสียใจมากแน่ๆถ้าเกิดถูกโกรธ ก่อนที่จะบอกกับอมิตี้ไปว่า

 

"พี่มินไม่ได้แกล้งหนูหรอกค่ะ หนูแค้รู้สึกแย่กับนิสัยของตัวเองเท่านั้นเอง"

[Minnas Haptism]

"ได้เวลาแล้วละ"

 

ดวงตาสีครามของมินเนสเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่ประดับอยู่บนข้างฝาห้องของน้องสาวคนเล็ก นั้นทำให้เธอเห็นว่าตอนนี้ได้เวลาที่พวกเธอต้องลงไปต้อนรับแขกที่จะมาในวันนี้ และดีที่เธอใส่ชุดที่จะร่วมงานอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นที่จะต้องกลับไปเปลี่ยนชุดที่ห้อง เธอเดินเข้าไปหาคาริน่าที่ยังคงสำนึกผิดกับเรื่องเมื่อวานไม่หาย เธอลูบเรือนผมสีดำเล็กน้อย เป็นเชิงบอกไม่ให้เด็กสาวคิดมากก่อน จะจับข้อมือของคาริน่า และเดินไปดันหลังของอมิตี้ ส่วนมืออืกข้างเอื้อมไปคว้าข้อมือของวาเลนเซีย ก่อนจะลากทั้งสามคนลงไปยังสระว่ายน้ำที่เป็นบริเวณจัดงานเลี้ยงในวันนี้ทันที

แก้ไขโดย Minnas Haptism 05 May 2018 - 07:45 PM

[Karina Haptism]

คาริน่านั่งอ่านหนังสือเล่นในห้องอย่างเกียจคร้าน ไม่รู้เป็นเพราะอะไรตัวเธอถึงรู้สึกขี้เกียจอย่างนี้ และเมื่อเธอมองไปยังนาฬิกา เธอก้ต้องถอนหายใจออกมาเนื่องจากใกล้ถึงเวลางานเลี้ยงเเล้ว เธอเดินไปหยิบเอาชุดแนวโลลิต้าสีชมพูอ่อนตัวเดิมที่มีสภาพยับเยินกว่าเมื่อวานเยอะแล้วถอนหายใจ ยังดีที่ตัวเธอนั้นยังจำเรื่องราวในชมรมที่พี่ชายของเธอจัดได้ดี จึงไม่เลือกชุดที่มันฟูฟ่องมากกว่านี้ จากนั้นจึงทำการผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินลงไปด้านล่างเพื่อที่จะหาอะไรกินรองท้องก่อนงานเลี้ยงวันนี้

[Karina Haptism]

คาริน่าวางหนังสือนิยายเล่มโปรดลงบนโต๊ะอย่างเบื่อๆ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ตัวเธอถึงมีความรู้สึกไม่อยากจะทำอะไรเลยสักอย่าง ขนาดอ่านเรื่องที่ชอบยังรู้สึกเบื่อๆเลย ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินเข้าไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา เพื่อว่าจะสดชื่นขึ้นมาบ้าง แต่ถึงแม้ว่าเธอจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้ว มันก้ยังไม่หายง่วงอยู่ดี เธอเลยขึ้นไปนอนกลิ้งบนเตียงนอนของเธอแทนอย่างไม่รู้จะทำอะไรดี

[Amity Haptism]

เอ็มเดินมาที่ห้องของคาริน่าก่อนจะเคาะประตูห้องน้องสาว แล้วมองตระกร้าในมือเธอยิ้มๆ วันนี้เธอจะชวนคาริน่าไปเที่ยวปิกนิกกันเธอนัดแอนไว้แล้วด้วย ต้องสนุกแน่ๆเลยนา เอ็มคิดก่อนจะเปิดประตูเข้าไป

 

"คินคิน มานอนเล่นอะไรบนเตียงเนี่ย สายปานนี้แล้วลุกขึ้นมาได้แล้ว ขนาดมินยังออกไปเดินเล่นเลยนะ เราจะมานั่งยังงี้ไม่ได้ ไปปิกนิกกันเถอะ นัดแอนไว้แล้วด้วยละ รับรองสนุกแน่ๆเลย ของหวานก็กินได้เต็มสตรีมเลยนะ เพราะมินมินไม่อยู่เอ็มเอ่ยรัวเร็วแล้วเข้าไปฉุดคาริน่าให้ลุกขึ้น"

[Karina Haptism]

"หนูเบื่อจังเลยค่ะ เอ็มเอ็ม"

 

คาริน่าเอ่ยขึ้นกับพี่สาวคนรองของตัวเองอย่างงอแง แต่ถึงอย่างนั้นตัวเธอก้ได้ดันตัวขึ้นจากเตียงตามแรงดึงของอมิตี้อย่างว่าง่าย เธอหันไปมองตะกร้าในมือของพี่สาวผมสีน้ำตาลอ่อนอย่างตื่นเต้น ดวงตาคู่สวยเป็นประกายขึ้นมา ก่อนที่จะถามขึ้นว่า

 

"มีขนมไหมคะ เอ็มเอ็ม แล้ว แล้วพี่มินไปด้วยกันไหมคะ"

 

ประโยคหลังเธอพูดขึ้นอย่างไม่มั่นใจ เพราะใจนึงก้อยากจะให้อีกฝ่ายไป แต่อีกใจก้กลัวโดนจำกัดจำนวน

[Amity Haptism]

"มินมินออกไปเดินเล่นข้างนอก ไม่รู้ไปไหนมะกี้ไปตามละไม่เจอ แต่แบบนี้เท่ากับว่าคินคิน จะได้กินของหวานไม่จำกัดเลยนะ"เอ็มเอ่ยอย่างร่าเริงโดยส่วนตัวเธอดีใจแล้วที่มินเนสไม่ได้อยู่ในห้องเพราะอยากให้อีกฝ่ายเลิกหมกตัวในห้องเสียที กังวลแค่คงไม่ไปนอนหมดแรงที่ไหนสักแห่งเช่นกลางทุ่งหย้า กลางฟุตบาทหรือหลับบนรถเมลล์อัศวินละยาวเลยนะ แต่คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก

 

"ไปกันเถอะๆๆๆ คินคินเดี๋ยวแอนรอนาน"เอ็มเอ่ยพลางฉุดคารินมาทางหน้าห้อง

[Karina Haptism]

"ค่ะๆ เอ็มเอ็ม หนูไปแล้วค่ะ"

 

คาริน่าเดินตามแรงดึงของพี่สาวคนรอง ที่นับวันจะเเรงเยอะขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่ลืมที่จะคว้าเอาเสื้อคลุมสีดำตัวยาวที่อยู่ใกล้ๆกับกระเป๋าเป้ใบโปรดของเธอไปด้วย เพราะมันคงจะลำบากแย่เลย ถ้าออกไปด้านนอกโดยที่ไม่มีอะไรติดตัวไปอย่างนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะไปพร้อมกับอมิตี้ผู้เป็นพี่สาวก้ตาม แต่ก้นะ พวกเธออาจจะแยกกันก้ได้นี้นา ก่อนที่จะยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อนึกถึงของหวานไม่จำกัด

[Karina Haptism]

คาริน่าปิดห้องของตัวเองเข้ามา ก่อนที่จะบอกพี่สาวของตัวเองไปว่า

 

"พี่มินคะ นั่งรอตรงนั้นนะคะ หนูขอเปลี่ยนชุดแปบนึงค่ะ"

 

พร้อมกับผายมือไปทางเก้าสีชมพูพาสเทลที่ตั้งอยู่ริมห้อง จากนั้นเธอก็หยิบเอาชุดว่ายน้ำออกมาจากตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็เดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำเมื่อนึกได้ว่าในห้องยังมีใครอีกคนอยู่ เมื่อเปลี่ยนเสร็จแล้วเธอก้หยิบเสื้อคลุมตัวยาวมาคลุมอีกทีแล้วเดินออกไปหาพี่วาวของตัวเองที่นั่งรออยู่ จากนั้นจึงถามขึ้นว่า

 

"รอนานไหมคะ พี่มิน ไปกันเถอะค่ะ เดี่ยวเอ็มเอ็มรอนาน"

 

ว่าแล้วเธอก็ดึงตัวของคนโตกว่าให้ลุกขึ้นเพราะดูเหมือนว่ามินเนสจะง่วงอีกแล้ว จากนั้นท้งคู่จึงเดินออกไปจากห้องโดยไม่ลืมล็อคห้องให้เรียบร้อย

[Karina Haptism]

คาริน่าไขประตูห้องนอนเข้ามา ก่อนที่จะช่วยกันกับอมิตี้พยุงเด็กสาวที่ได้รับบาดเจ็บอย่างโซเฟียบริททาเนียให้นอนที่เตียงของเธอ จากนั้นเธอก้เอ้ยขึ้นกับอีกฝ่ายอย่างปลอบโยนว่า

"พักผ่อนเยอะๆนะคะ คุณโซเฟีย จะได้หายไวๆ แล้วพวกเราจะได้ไปเที่ยวไปเล่นด้วยกันอีกนะคะ" .
จากนั้นเธอก้นิ่งไปแล้วเอ่ยเสริมไปว่า

"ยังไงก้ทำตัวตามสบายเลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ"

จากนั้นเธอจึงหันไปหาอมิตี้อย่างถามความเห็นว่าจะให้เอายังไงต่อ

[Amity Haptism]

เอ็มจัดหมอนเพื่อให้โซเฟียนอนสบายยิ่งขึ้นก่อนจะยิ้มนิดๆ

"เดี๋ยวนอนพักก่อนนะโซเฟียตื่นมาก็หายแล้วล่ะ เดี๋ยวเราขอไปดูน้องแปปนึงเดี๋ยวขึ้นมาหานะ"เอ็มเอ่ยกับโซเฟียยิ้มๆ แล้วค่อยๆพยุงโซเฟียลงนอนแล้วหันไปมองคาริน่าเมื่อเห็นอีกฝ่ายหลับตแล้ว

"เดี๋ยวลงไปดูมินก่อนเถอะ อาจจะงงเพราะว่าตื่นมาแล้วไม่เจอใครอยู่ก็ได้นะ"เอ็มเอ่ยขึ้นพร้อมทำหน้าลังเล ว่ามินเนสขะตื่นหรือยังนะหรือยังหลับอยู่แต่หลับท่านั่นน่าจะปวดเมื่อยน่าดูอีกอย่างป่านนี้ต้องงหิวจนตื่นแล้วล่ะน่า

[Karina Haptism]

"ไปกันเถอะค่ะ เอ็มเอ็ม ตอนนี้คุณโซเฟียก้ได้พักแล้ว ตอนนี้หนูเป็นห่วงพี่มินมากกว่าค่ะ"

 

คาริน่าเอ่ยขึ้นกับอมิตี้อย่างเป็นกังวล เนื่องจากก้รุ้ๆกันอยู่ว่าพี่สาวคนที่สามของเธอนั้นเป็นคนที่ชอบนอนและไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบข้างเท่าไหร่นัก ก่อนที่เธอและพี่สาวอีกคนจะเดินออกไปจากห้องของเธอ โดยเธอนั้นเพียงแค่งับประตูเอาไว้ ไม่ได้ล็อค เพื่อว่ามีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้นั้นเอง จากนั้นจึงพากันเดินลงไปยังบริเวณชั้นหนึ่งของบ้านซึ่งเป็นที่ตั้งของครัว

[Amity Haptism]

เอ็มเดินมาที่ห้องของคาริน่าแต่ยังไม่ทันเข้าเธอก็พบว่าคาริน่ายืนรออยู่หน้าห้อง เอ ยืนรอทำไมอะ ทำไมไม่เข้าไปข้างในห้องล่ะ เมื่อคิดได้ยังงั้น เอ็มจึงเดินเข้าไปหาคาริน่าที่ยินถือถ้วยข้าวต้มอยู่หน้าประตู

 

"ทำไมมายินตรงนี้ ไม่เข้าห้องละ คินคิน หรือว่ากลัวไม่อร่อยหรอ ไม่ต้องกลัวน่าเมื่อกี้พี่ชิมแล้วอร่อยมากเลยนี่น่า"เอ็มเอ่ยอย่างให้กำลังใจคาริน่าแม้ว่าเะอจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าที่คาริน่าลังเลอยู่หน้าประตูนี่เพราะอะไรแต่ก็ปลอบไว้ก่อนแหละเผื่อหลุ๊คตอบถูก ฮะๆๆๆ เอ็มคิดพลางกัวเราะในใจ ก่อนจะมองน้องสาวอย่างรอคำตอบว่ากลุ้มเพราะเรื่องที่เธอถามหรือเปล่า